Eén van de belangrijkste aanvullende onderzoeken die wij in de praktijk doen, is het maken van röntgenfoto’s.

Wanneer er een foto gemaakt wordt komt er straling uit het apparaat, richting het dier. Het dier wordt op de röntgentafel gelegd. Onder de patiënt ligt een plaat die de straling opvangt. Na het maken van de röntgenfoto kunnen we de röntgenfoto’s op de computer bekijken.

Om de röntgenfoto’s goed te kunnen beoordelen is het van belang dat de foto’s zo scherp mogelijk zijn. Hiervoor moet uw dier zo min mogelijk , het liefst helemaal niet, bewegen. In veel gevallen kunnen we de foto maken zonder narcose. Echter hebben dieren soms veel pijn en is het daardoor voor hun onmogelijk om zo stil te blijven liggen, en dan ook vaak voor het dier nog in vreemde posities. Als uw dier niet genoeg stil kan liggen dan krijgt hij een roesje. Dit voorkomt onnodige stress voor uw dier en het scheelt in tijd en minder straling waaraan wij en uw dier worden blootgesteld. Vanwege deze straling is het voor u als eigenaar dan ook niet mogelijk om aanwezig te zijn bij het maken van de foto’s.

De meest bekende toepassing van röntgenfoto’s is wanneer er sprake is van een botbreuk. Natuurlijk wordt er bij het vermoeden van een botbreuk een foto gemaakt, maar dit is zeker niet de enige toepassing. We kunnen ook foto’s maken om te zien of er sprake is van elleboogdysplasie, heupdysplasie of artrose. Naast botten kunnen we ook organen in beeld brengen met een röntgenfoto. Denk hierbij aan hart en/of ademhalingsproblemen, hier geven röntgenfoto’s ook veel informatie. Zo kunnen we op de röntgenfoto’s o.a. het volgende zien: vocht in de longen, uitzaaiingen van tumoren en een vergroot hart.
Ook bij afwijkingen in de buik kunnen röntgenfoto’s uitkomst bieden. Zo kunnen we eventueel zien of er sprake is van een darmobstructie. Ook kunnen we foto’s maken aan het eind van de dracht om te zien hoeveel pups of kittens er verwacht worden.